Το φουσκωτό παιδικό κάθισμα ασφαλείας είναι ιδιαίτερα ελαφρύ συγκρινόμενο με τα συμβατικά καθίσματα, καθώς ζυγίζει μόλις 5 κιλά, το μισό περίπου από το συνηθισμένο. Εκτός από την ενσωματωμένη αντλία αέρα διαθέτει καιμηχανισμό Bluetooth που το καθιστά μόνιμα συνδεμένο στο διαδίκτυο, κάτι που προσφέρει τη δυνατότηταχειρισμού του από απόσταση. Όταν ξεφουσκώσει πλήρως και διπλωθεί, μπορεί να αποθηκευτεί σε μία κομψή τσάντα, για εύκολη μεταφορά του.
Η συγκεκριμένη πρόταση της Volvo διευκολύνει σε αρκετές περιπτώσεις. Κάνει πιο εύκολα τα ταξίδια με αεροπλάνο(χαρακτηριστική η ανάγκη μεταφοράς του παιδικού καθίσματος με τις υπόλοιπες αποσκευές) ή τη μεταφορά των παιδιών με αυτοκίνητο διαφορετικό από το συνηθισμένο, πχ. μία βόλτα με τους παππούδες ή τους θείους. Ανάλογη είναι η περίπτωση όταν κάποιος μεταφέρει το παιδί με ένα ταξί.
Το φουσκωτό παιδικό κάθισμα της Volvo, ακόμα σε μορφή πρωτότυπου, είναι φτιαγμένο από ένα ιδιαίτερα ανθεκτικό ύφασμα με ειδικές ραφές, που αντέχει σε πολύ υψηλές εσωτερικές πιέσεις, ιδανικό για να φουσκώνει και να ξεφουσκώνει πολλές φορές. Το συγκεκριμένο υλικό έχει γίνει ευρέως γνωστό από τη χρήση του στη ναυτική βιομηχανία και την κατασκευή φουσκωτών σωσιβίων. Μάλιστα, ως υλικό είχε χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά από το στρατό, για την κατασκευή φουσκωτών αεροπλάνων.
Το φουσκωτό παιδικό κάθισμα έχει τοποθέτηση αντίθετη προς την κίνηση του αυτοκινήτου, δηλαδή το παιδί βλέπει προς τα πίσω. Αν και η συγκεκριμένη διάταξη δεν είναι τόσο δημοφιλής στη χώρα μας –παρά μόνο για βρέφη– και αντίστοιχα τα παιδικά καθίσματα ασφαλείας αυτού του τύπου δεν έχουν μεγάλο μερίδιο αγοράς, εντούτοις θεωρείται η πλέον ασφαλής. Ιατρικές έρευνες έχουν αποδείξει το προφανές, ότι ο αυχένας των μικρών παιδιών που ακόμα βρίσκονται στην ανάπτυξη είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος και σε περίπτωση εμπρόσθιας σύγκρουσης –οι πιο συνηθισμένες– η πλάτη του καθίσματος προσφέρει την απαιτούμενη υποστήριξη στον παιδικό αυχένα.
Πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, η Lawrence Abele, Διευθύντρια Σχεδιασμού στο Κέντρο Μετρήσεων και Πρωτοτύπων της Volvo στο Λος Άντζελες, τονίζει ότι «η ιδανική θέση για όλους τους επιβάτες θα ήταν να ταξιδεύουν κοιτώντας προς τα πίσω, αντίθετα δηλαδή από τη φορά κίνησης του αυτοκινήτου. Και αν αυτό πρακτικά είναι αδύνατο για τους ενήλικες, για τα μικρά παιδιά είναι επιβεβλημένο και οι γονείς θα έπρεπε να το τηρούν ευλαβικά και να φροντίζουν για τη συγκεκριμένη στάση των παιδιών τους στο αυτοκίνητο για όσο το δυνατό μεγαλύτερο διάστημα!»
Και προσθέτει: «Τα μικρά παιδιά δεν είναι και δεν πρέπει να θεωρούνται μικρογραφίες ενηλίκων όταν μιλάμε για ασφάλεια στο αυτοκίνητο. Έχουν ιδιαίτερες ευαισθησίες, που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξή τους και τα φορτία που μπορεί να αντέξει ο σκελετός τους. Μέχρι την ηλικία των τριών ή και τεσσάρων ετών πρέπει να ταξιδεύουν σε παιδικά καθίσματα που κοιτούν προς τα πίσω, μετά να περνούν στα κλασικά παιδικά καθίσματα ασφαλείας ενώ τα μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά να χρησιμοποιούν το ειδικό υπερυψωμένο κάθισμα έτσι ώστε η ζώνη ασφαλείας να υποστηρίζει σωστά το σώμα στην οσφυϊκή χώρας»
πηγη
